Saturday, 22 December 2012

Darem kan ons nog visvang


Die ekonomie druk nie net vir ons "die middelklas" nie, mense hou korter vakansie, eet nie so baie uit nie en koop kleiner geskenke om geld te bespaar. Alles goed en wel, maar wat van die mense wat minder het as ons? Hoe oorleef hulle in die huidige ekonmiese toestande, die antwoord is hulle doen nie.

Ek en Riata Nel (Beeld joernalis) het na 'n groep mense gaan kyk wat alles verloor het en langs die Vaalrivier bly en visvnag om aan die lewe te bly.

 Johan Koekermoer sit en wag vir 'n visie om te byt.


Johan Koekemoer met een van die visse wat hulle deur die nag gevang het.

Johan Koekemoer in sy hut wat hy self gebou het.


Derick Stroebel met 'n vis aan die lyn.

Derick Stroebel met sy hondtjie

 Derick Stroebel sit nog aas aan sy hoeke.



 Die hounet wat hulle self gemaak het uit n ou inkopiewaentjie.



Artikel deur Riata Nel wat in Beeld verskyn het

Talle werkloses op wie die wêreld sy rug gedraai het, sê hul enigste toevlug is die oewer van die Vaalrivier in Vereeniging.

Hulle het tente en skuilings ’n paar meter van die water opgerig en vang daagliks vis om aan die lewe te bly.

Vroegoggend is dit baie koud. Teen 06:30 bak die son warm en weerkaats die sonstrale in die water sodat jy jou oë skrefies moet trek om te kan sien. Oral staan visstokke met lyne in die water.

“Jy maak ’n paar rand deur vis te vang en dit te verkoop. Party dae kry jy bietjie swaar, maar ons het nie nodig om te loop en steel nie,” het ’n tentbewoner gister aan Beeld gesê.

Sy naam is Johan en hy is 43 jaar oud. Hy wil nie sy van gee nie, want hy is bang sy ma sien waar hy bly.

Hy is een van 15 mans wat op die oewer bly.

“Ek het my werk verloor en dit is die enigste plek waar niemand jou pla nie.”

Hy vang vis en verkoop dit. Wat hy nie verkoop nie, eet hy self.

Daar is nie toilette nie en hy sê “jy stap maar diep in die bos in”. Hulle kry vars water oorkant die pad.

Derick Stroebel (60) woon al drie jaar lank in sy tent langs die rivier.

“Ek het nie pensioen nie en kan nie ’n kamer bekostig nie,” het hy verduidelik.

Hy is oorspronklik van Vereeniging en het jare lank visgevang op die spesifieke plek waar sy tent nou staan. Hy oorleef ook deur die vis wat hy vang te verkoop.

Gister het hy agt visse gevang.

“Dit is nie gevaarlik om hier te bly nie. Die mense kom pla jou nie.”

Hy het nie kinders nie en sy familie bly in die Vrystaat.

“As jy vier klein visse verkoop, kry jy so R20. Genoeg vir twak en ’n brood,” het Johan Koekemoer (58) vertel.

Hy sê elke dag is dieselfde.

“Dis eenvoudig. Jy vang in die oggend ’n bietjie vis. As jy vis kry, verkoop jy dit. As jy nie vis kry nie, moet jy gaan kyk waar jy ’n stukkie kos kan kry. Dan gaan slaap jy en môreoggend is alles weer dieselfde.”

Nie een van die inwoners het vervoer nie en moet loop waar hulle wil wees.

Hulle het gesê daar is gerugte dat hulle goed op die oorkantste oewer steel.

“Ons kan nie eers tot op die oorkantste oewer kom nie, want nie een van ons kan so ver swem of het ’n boot nie,” het Johan gesê.


 http://www.beeld.com/Suid-Afrika/Nuus/Vaal-lewensaar-20121221







Wednesday, 19 December 2012

Hillbrow Boxing Club

 George Khosi the owner of the Hillbrow Boxing Club
















Storie deur Lourensa Eckard wat in Beeld verskyn het op 17/12/12

Op ’n straathoek in Hillbrow is ’n bokskryt waar lede van die gemeenskap van 06:00 tot snags laat kan gaan leer boks.

George Khosi, ’n afgetrede bokser, het in 2002 ’n verlate vulstasie in Claimstraat in ’n boksklub omskep.

“Boks help mense om gedissiplineerd te wees en dit leer hulle om voortdurend bewus te wees van wat om hulle aangaan. 

“In ’n gebied soos Hillbrow is dit baie belangrik,” het Khosi gesê.

Die klub bestaan uit ’n kryt en ’n klein vertrek met slaansakke, ou gewigte en ander gimnasiumtoerusting wat oor die jare aan Khosi geskenk is.

“Enigiemand is welkom, selfs al is dit net om te kyk.”

Lilian Molala (28) is ’n professionele vrouebokser en het haar loopbaan op die ouderdom van 15 by Khosi se boksklub begin. 

“My oupa was ’n bokser, asook my pa. So ek boks om hulle trots te maak,” het Molala gesê.

Molala oefen elke dag, behalwe die dag voor ’n groot geveg.

“Ek oefen baie hard, want dit is al hoe ek geld maak.”

Khosi vra nie ’n lidmaatskap-tarief nie, maar vir diegene wat werk, vra hy ’n skenking.

“Al gee hulle net ’n stel ou tekkies wat ek aan een van die kinders kan gee.”

Hoewel Khosi die klub gestig het om mense te leer boks, is die belangrikste aspek van sy klub dat hy aan jong kinders ’n manier gee om van die strate af te bly.

“As kinders niks het om te doen nie, dan gaan hulle stout wees. Ek wil hulle van die strate af probeer hou en hulle iets lekker gee om te doen wat hulle leer om gedissiplineerd te wees en om hard te werk.”

Dumaluhle Mpofu (11) en sy jonger broer, Nkosi (8), is weeskinders en boks al ’n jaar by die Hillbrow-boksklub.

“Ek hou baie daarvan. Eendag wil ek ’n professionele bokser wees,” het Dumaluhle gesê.

Albei boeties se gunsteling-bokser is Mike Tyson.


http://www.beeld.com/Suid-Afrika/Nuus/Sy-boksklub-hou-jonges-van-strate-af-20121217

Monday, 3 December 2012

MES liberating the people in need

A woman gets food for her and her baby at the MES soup kitchen.

A woman and her baby sitting outside the MES soup kitchen.

 A girl standing on the roof of the MES building while her mother is doing the washing.


A woman washing dishes in the MES soup kitchen.